Wijken op slot: wat het woningbeleid van toen ons leert over wereldburgerschap vandaag
- Hoe institutioneel racisme zich uitte in het Nederlandse woningbeleid
- Waarom historische kennis nodig is om ongelijkheid vandaag beter te begrijpen
- Hoe je gesprekken over rechtvaardigheid en inclusie kunt koppelen aan wereldburgerschap
Wereldburgerschap begint met kijken – écht kijken – naar hoe systemen mensen uitsluiten of insluiten. In dit artikel, geschreven door onze oprichter Miguel Heilbron voor De Correspondent, duiken we in een stuk Nederlandse geschiedenis dat vaak onderbelicht blijft: hoe de gemeente Amsterdam in de jaren zestig en zeventig actief wijken sloot voor Surinamers en andere mensen van kleur.
Op basis van gemeentelijke archieven laat het artikel zien hoe racisme destijds niet alleen leefde in de samenleving, maar ook diep verweven zat in beleid en besluitvorming. Het confronteert ons met ongemakkelijke waarheden over uitsluiting en ongelijkheid, en daagt ons uit om na te denken over de wereld waarin we nu leven én die we samen willen bouwen.
Wat kun je hieruit leren in het kader van wereldburgerschap?
- Bewustwording van institutionele ongelijkheid en de invloed van geschiedenis op het heden;
- Kritisch denken over systemen, beleid en maatschappelijke structuren;
- Stimuleren van empathie, solidariteit en het nemen van verantwoordelijkheid voor sociale rechtvaardigheid.
Belangrijke kanttekening:
Deze content is afkomstig van een externe partij (De Correspondent) en is niet door onszelf ontwikkeld. Wel is het artikel geschreven door onze eigen oprichter, Miguel Heilbron. We delen het graag als inspiratie om te werken aan een eerlijkere en inclusievere samenleving.
